Hij zet zich met plezier in voor de regionale samenwerking in Noordoost-Brabant. Daarbij is Luc zich terdege bewust dat samenwerken ingewikkeld kan zijn, maar: “het is ook vooral heel erg leuk!”

Verbindende schakel

“In de basis vinden we samenwerken allemaal heel logisch. Nut en noodzaak zijn duidelijk. Maar door verschillende belangen kan dat in de praktijk ineens heel gecompliceerd blijken”, merkt Luc op. Als contactpersoon van RNOB is hij de verbindende schakel tussen RNOB en de ambtenaren en het gemeentelijk bestuur van Boxtel en Sint-Michielsgestel. “Ik bereid onder andere de bestuurlijke Regiodagen intern voor.” Hiervoor zet Luc alle vergaderstukken intern uit naar ambtelijke collega’s die bezig zijn met duurzaamheid, woningbouw, economie, arbeidsmarkt, water, landbouw, etc. Hij bespreekt de stukken met deze inhoudelijke experts. Hun adviezen gebruikt hij weer om zijn bestuurders goed te kunnen voorbereiden op de Regiodagen.

Daarnaast is Luc als contactpersoon betrokken bij de prioritering van de Samenwerkingsagenda. Met collega-contactpersonen uit de regio komt hij regelmatig samen in het contactpersonenoverleg om kennis en ervaringen uit te wisselen. Luc is secretaris van dit overleg.

In de klankbordgroep worden per gemeente of waterschap twee raadsleden of algemeen bestuursleden van het waterschap afgevaardigd. "De Klankbordgroep komt vier keer per jaar bij elkaar. De leden denken mee en adviseren hoe de verbinding tussen RNOB en de eigen gemeente of waterschap beter kan. De uitdaging daarbij is wel om op procesniveau te blijven en niet de inhoud in te duiken. De inhoudelijke discussie wordt op andere tafels gevoerd."

De Klankbordgroepleden geven van elk overleg een terugkoppeling aan hun collega’s zodat alle raadsleden en algemeen bestuursleden van de waterschappen ook op deze manier aangehaakt zijn. “Het betrekken van de raadsleden en algemeen bestuursleden gaat goed, maar kan nog beter”, vindt Luc. 

Liefde komt van twee kanten

“Samenwerken betekent vooral elkaar betrekken, maar ook je eigen betrokkenheid tonen. Het is halen en brengen." Dit zogenaamde ‘drs. P-en’ (heen en weer) gebeurt ook aan de lokale regiotafels waar op gemeenteniveau het gesprek tussen college en raadsleden over de regionale samenwerking wordt gevoerd. Luc: “De deelnemers van deze tafels zijn zelf verantwoordelijk voor het uitwisselen van informatie. Je kunt dit op procesniveau wel sturen, maar de betrokkenen moeten vooral zelf de urgentie voelen om met elkaar in gesprek te gaan.”

Meerwaarde RNOB

Elkaar structureel ontmoeten is volgens Luc heel belangrijk, maar het benoemen van de meerwaarde van de regionale samenwerking is misschien nog wel belangrijker. “We moeten de rol en successen van RNOB beter duiden.” Als voorbeeld noemt Luc het manifest voor huisvesting van arbeidsmigranten. “Gemeenten gebruiken het manifest inmiddels, maar niet voor iedereen is duidelijk dat RNOB hierin een groot aandeel heeft gehad. Want vaak wordt vergeten dat de bestuurders, ambtenaren en raadsleden in de regio samen RNOB vormen. RNOB is geen uitvoeringsorganisatie, dat zijn de gemeenten en waterschappen zelf."

Het zichtbaar maken van de meerwaarde van regionale samenwerking is volgens Luc een gezamenlijke verantwoordelijkheid. "Gelukkig worden we hier steeds beter in samen. Door continu de vraag te stellen hoe RNOB bij een project, bijeenkomst of ander initiatief betrokken is of was en waar dat toe heeft geleid, gaat het meer leven. Is RNOB het platform, zoals bij de Regionale Energie Strategie, is RNOB de verbinder tussen provincie en Rijk, zoals bij de woningbouw opgave of is RNOB eigenaar van een project, zoals bij het manifest voor de huisvesting van arbeidsmigranten?” Ook op dit vlak probeert Luc continu puzzelstukjes met elkaar te verbinden, want alleen samen kunnen we de regionale samenwerking verder brengen. En dat "maakt samenwerken zo leuk!”, sluit hij af.